Tatuaż „wczoraj” i dziś

Tatuaże znane są nam od bardzo dawnych lat. Nie przyjęto konkretnej daty powstania tatuażu, aczkolwiek występowały one nawet w starożytności. zarówno mężczyźni, jak i kobiety upiększali, bądź oszpecali swoje ciało rysunkami, często nieprofesjonalnie wykonanymi.

Plemiona różnych ludów „znakowały” swoje ciała tatuażami na znak męstwa. Był to rytuał. Jeżeli dana osoba nie dotrwała do końca tatuowania, np. przez dotkliwy ból, wtedy uznawane było to za tchórzostwo. Nie każdy mógł mieć tatuaż. Na taki zaszczyt często trzeba było sobie zasłużyć, np. poprzez wygraną walkę. Wygrany wojownik w ramach zasług otrzymywał w nagrodę tatuaż świadczący o jego męstwu. Częstym miejscem na ciele, które było wytatuowane, była twarz. Wybierano wzór, który miał budzić grozę wśród innych.

Tatuowano także niewolników wbrew ich woli. Miało to na celu powstrzymać ich przed ucieczką, jak i uniemożliwić zapomnienie do kogo przynależą. Taki znak na ciele była dla niewolników piętnem, które towarzyszyło im do końca życia i nie dawało o sobie zapomnieć.

W pewnym momencie, tj. po okresie średniowiecza tatuaże zostały na pewien czas zapomniane. Powróciły one dzięki marynarzom, którzy wracali z wypraw morskich właśnie z takimi pamiątkami, jak nowy rysunek na ciele. Do dziś można dostrzec wytatuowany statek, kotwicę, czy mewę. Najczęściej tatuowanym miejscem ciała przez marynarzy była ręka bądź tors.

Tatuaż kojarzony jest także ze środowiskiem kryminalnym. Nie bez podstaw, ponieważ członkowie środowiska gangsterskiego rozpoznawali się właśnie po danych symbolach w postaci tatuażu na ciele. Do dziś mają swoje oznakowania świadczące o przynależności do danej grupy przestępczej. W ich środowisku świadczą także o lojalności do danej grupy, jak i mają na celu pokazanie bez użycia słów jakie zajmują miejsce w hierarchii świata przestępczego. Każdy znak ma swoje rzeczywiste znaczenie, które zna każdy w tym środowisku, a często też ludzie spoza niego. Do dziś często osoba wytatuowana uważana jest za kryminalistę. najczęściej przez starszych ludzi.

Także w więzieniach do dziś tatuaż pełni taką samą funkcję, tj. świadczy o rodzaju przynależności.

Dziś tatuaż nazywany jest ogólnie ” wyrażaniem własnego ja”.

Poprzez niego ludzie chcą pokazać światu coś indywidualnego. Coś co ich spotkało, wydarzenie z życia: przykre, bądź szczęśliwe, do zapamiętania poprzez tatuaż.

W dzisiejszych czasach rysunki na ciele rzadziej nazywane są oszpeceniem ciała. Częściej słyszy się o sztuce i artystach, którzy ją stwarzają.

Technika idąca do przodu uniemożliwia powikłania po zabiegu. Teraz sprzęt jest nieporównywalnie lepszy od tego jakim posługiwano się dawniej. Dziś możemy pozwolić sobie na zabieg usunięcia tatuażu. Zła decyzja, pochopnie wybrany wzór, czy zmiana statutu związanego ze wzorem, dziś możliwa jest do usunięcia o czym kiedyś nie było mowy.

Tatuowanie stało się rozpowszechnione i modne. Oferuje to każde profesjonalne studio tatuażu w Szczecinie Bywa też częściej akceptowane przez ogół, choć zdarzają się przypadki, często wśród osób starszych, które nadal są przeciwne temu i uważają to jako oszpecanie ciała.